Hi allemaal,
De afgelopen maanden zijn er sporadisch artikelen verschenen op DailyDaphne.nl. De reden? Ik was druk, druk, druk. In dit artikel ga ik jullie een update geven over hetgeen ik de afgelopen maanden mee bezig ben geweest en wat jullie vanaf nu van mij kunnen gaan verwachten. Daarnaast laat ik ook een aantal foto’s zien van onze reis naar Bali, aangezien ik deze foto’s nooit heb gedeeld…
LIFE UPDATE
Afgelopen zomer heb ik samen met Joey een prachtige reis gemaakt op Bali. Het was voor mij de eerste keer dat ik buiten Europa was en dat vond ik erg speciaal. We hebben allerlei mooie plekken gezien en ontzettend genoten van alle dagen die we samen op het eiland waren. Daarbij hebben we ook een aantal tegenslagen gehad, zoals wakker worden met water in ons huisje, omdat de zee zó onrustig was dat de golven tot in het huisje kwamen en we na de eerste nacht al op zoek moesten naar een ander verblijf. Ook hebben we beiden (tegelijkertijd) een voedselvergiftiging opgelopen, wat betekende dat we heel veel boven het toilet hebben gehangen en gezeten, haha. Doordat de zee de gehele vakantie al heel onstuimig was, konden we ook niet naar Gili Air, een mooi eilandje bij het noorden van Lombok, waar we een mega mooi resort hadden geboekt met privé (!) zwembad. De boten vaarden niet, dus wij konden niet gaan. We hebben hier ontzettend van gebaald, aangezien we ons het meeste hadden verheugd op de drie nachten in dat paradijsje. Achteraf konden we van heel groot geluk spreken dat we niet naar Gili Air zijn geweest, aangezien er die avond een verschrikkelijk heftige aardbeving is geweest, welke er onder andere voor heeft gezorgd dat alle stroom op het eiland is uitgevallen en er geen verbinding met buitenaf meer mogelijk was. De mensen die op dat moment op het eiland hebben gezeten, hebben gevreesd voor hun leven, in verband met het gevaar voor een tsunami én een hele dag geen contact met de buitenwereld kunnen hebben. Als we die nacht op Gili Air waren geweest, hadden we dus niemand kunnen laten weten (bijna 24 uur lang!) dat we veilig waren. Daarbij hebben de mensen hoogstwaarschijnlijk verschrikkelijke dingen gezien, dus achteraf zijn we enorm dankbaar dat we niet naar Gili Air zijn kunnen gaan. Een aantal uurtjes voor de aardbeving zijn we ingecheckt bij een hotel in Ubud, waarna we genoten hadden van een heerlijke massage. Even later, toen we de olie aan het afspoelen waren, begon het hele gebouw te trillen. Ik verstijfde ter plekke en Joey riep: “een aardbeving!”. Eindstand: ik kon snel een handdoek pakken en even later stond ik alleen met een handdoek buiten het hotel, haha. Ik kan onze reis naar Bali denk ik het beste omschrijven als een ‘bewogen reis’. De combinatie van het wakker worden door hoge golven die het huisje in stromen, de voedselvergiftiging, de aardbeving en het bijkomende dankbaarheid dat we toch niet naar Gili Air zijn gegaan, hebben de vakantie zeker gevormd. Daarbij hebben we zó veel moeten regelen met de reisorganisatie en verzekering, heel erg zonde van de tijd. Toch kijken Joey en ik beiden terug op een hele geslaagde vakantie, waarin uiteindelijk alles goed is gekomen. Ik merk dat ik de smaak van het reizen te pakken heb gekregen. De wereld is zo veel groter dan alleen Europa, dat is iets wat ik natuurlijk wel wist, maar nu ook met mijn eigen ogen heb gezien. Komend jaar ga ik gezellig met mijn moeder, bonusvader en zusje naar Frankrijk. Voor 2020 hoop ik dat ik een mooie reis naar Thailand of een ander mooi (ei)land kan maken. Keep you updated!
Na de zomervakantie ben ik begonnen aan een nieuwe uitdaging. Over een maand of drie studeer ik af, wat betekende dat ik een jaar stage moest gaan lopen binnen een organisatie. Zoals jullie misschien wel weten, heb ik de afgelopen drie jaar mijn stages binnen het onderwijs vormgegeven. Aangezien Pedagogiek veel breder is dan alleen het onderwijs, wilde ik voor mijn laatste jaar iets anders. Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij het behandelinstituut waar ik nu stageloop. Ik werk met jongeren met een licht verstandelijke beperking in combinatie met complexe gedragsproblemen of psychiatrische problemen. Deze jongeren wonen tijdens hun behandeling niet thuis, maar op een groep. Ik loop stage op een intensieve behandelgroep voor jongeren van 12 tot 21 jaar. Ik wist in de eerste instantie niet goed of deze stageplek iets voor mij zou zijn, maar ik wilde de uitdaging graag aangaan, ondanks dat ik bang was dat ik een jaar lang vast zou zitten aan iets wat ik misschien helemaal niet leuk zou vinden. Vanaf de eerste dag heb ik het zó ontzettend naar mijn zin en ik ga iedere dag met veel plezier naar mijn stage toe. Ik heb de afgelopen maanden heel veel mogen leren en in juni ben ik -als het goed is- klaar met mijn studie, yay!
Vooral de afgelopen twee á drie maanden zijn er heel onregelmatig blogposts voorbij gekomen op DailyDaphne.nl. Reden daarvoor is dat ik het in november en december ontzettend druk heb gehad als het gaat om het combineren van alle balletjes die ik voor mijn gevoel hoog moest houden. November en december zijn voor bloggers denk ik de drukste maanden van het jaar te noemen, omdat bedrijven dan allerlei campagnes willen plaatsen in verband met de feestdagen. Ik ben ook gevraagd voor een aantal (last minute) campagnes, waar veel liefde, tijd en werk in is gaan zitten. Daarbij zijn november en december op mijn werk ook de twee drukste maanden, wat betekent dat ik in verhouding veel heb gewerkt. De vorige twee punten in combinatie met mijn privéleven, verslagen maken voor school (onder andere mijn scriptie), sporten en stage, die in de late middag- en avonduren plaatsvindt, was dit erg veel. Ik maakte soms weken van 13 of 14 dagen achter elkaar, zonder een vrije dag. Dat heeft erin geresulteerd dat ik ontzettend heb uitgeleefd naar kerstmis, aangezien ik toen ein-de-lijk een aantal dagen vrij was. Tijdens die weken zag ik er slecht uit, was mijn eetpatroon niet goed en ging ik maar door en door. Ik denk dat alle vermoeidheid er de afgelopen twee maanden langzaam uit is gekomen. Ik had heel veel zin om te bloggen, omdat ik daar altijd veel energie uit haal, maar een goed artikel tikken lukte niet. Het gevolg was dat ik de blogposts uiteindelijk niet heb geplaatst. Aangezien ik het bloggen ontzettend heb gemist, ga ik de draad nu weer oppakken.
De afgelopen paar weken heb ik het idee dat de rust in mijn leven weer een beetje is wedergekeerd. Ik werk één dag per week en ik ben zo’n vier dagen per week op stage te vinden. Daarbij heb ik op vrijdag vaak een uurtje school en verder heb ik de tijd om te sporten, leuke dingen te doen en mijn rust te pakken wanneer ik deze nodig heb. Betreft mijn scriptie heb ik nu wat meer op een rijtje wat er van me wordt verwacht, wat een gevoel van rust met zich meebrengt (voor hoever je de woorden ‘rust’ en ‘scriptie’ in een zin kunt gebruiken dan, haha!). Voor mijn gevoel past het bloggen ook nog weer in dit schema en daar ben ik blij om. Ik heb mezelf voorgenomen dat ik het bloggen weer helemaal ga oppakken. Twee jaar geleden ben ik begonnen met het plaatsen van drie artikelen per week, maar of dat in combinatie met het afstuderen gaat lukken, durf ik niet te beloven. Voor de komende tijd spreek ik met mezelf en met jullie af dat ik minimaal één artikel per week op mijn blog zal plaatsen, zodat ik de lat en de druk niet te hoog leg voor mezelf. Wel denk ik dat er één tot drie artikelen per week online zullen komen, maar op die extra artikelen pin ik mezelf dus niet vast. Ik heb de afgelopen maanden een hoop mooie producten ontvangen van bedrijven en pr-bureaus, dus ik kan weer lekker aan de slag!
Ik hoop dat jullie dit update artikel met plezier hebben gelezen en tot bij een volgende blogpost!
